Ο ποιητής
Τι θα πει ποιητής;
Θα πει να γελάς,να αγαπάς,να μη μπορείς να ανασάνεις, αν δεν έχεις σχέδια στο μυαλό σου,
να ζεις για τη στιγμή που πραγματοποιείς τα όνειρά σου,να μη σε νοιάζει που ο χρόνος περνά, γιατί τον χρόνο τον εννοείς αλλιώς.
Ποιητής θα πει να χαίρεσαι το κάθε καρδιοχτύπι σου,κάθε φουρτούνα και θαλασσοταραχή,γιατί εκεί επάνω φανέρωσες το μέγεθός σου,με τη σκέψη σου έκανες άλματα,με την αγάπη λίγων και καλών προχώρησες σε σκοτάδια...Θησέας κι αυτοί η Αριάδνη σου,το λόγια τους ο μίτος σου...
Ποιητής θα πει να στενεύεσαι σε κάποιες λέξεις,να πασχίζεις να βρεις τις κατάλληλες για να τους δώσεις το χρώμα,το νόημα,το σκοπό στο χαρτί σου,θα πει μουτζούρα και τσαλάκωμα,γράψιμο σε χαρτοπετσέτα,στο χέρι,θα πει να ξυπνάς κάθιδρος και να γράφεις ό,τι σε έκανε στον ύπνο να πετάς,έκανε την ψυχή σου να ίπταται πάνω απ'τα σκεπάσματα και πάνω κι από τη στέγη του ίδιου σου του σπιτιού.
Ποιητής θα πει να αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου τους πάντες και τα πάντα,να πιάνεις με μια ρουφηξιά αέρα όλο το οξυγόνο που μπορείς κι ακόμα κι άλλο να φτιάχνεις με τη φαντασία σου,θα πει να ταξιδεύεις εκεί που τα πόδια δε μπορούν να σε πάνε,θα πει να πλάθεις νέες έννοιες και μορφές σε ό,τι μέχρι τώρα ήταν με κάποιο τρόπο αδιάφορο,μικρό κείτονταν,ίσως σκονισμένο,σε κάποιο χρονοντούλαπο...
Κι εσύ το βρήκες,το ανέσυρες,το χάιδεψες με τις λέξεις σου, το έντυσες με το νου σου χιλιάδες χρώματα,του φόρεσες αρώματα της θάλασσας και του ωκεανού κι απάνω σε σχεδία τ'απίθωσες να ταξιδέψει ως τα πέρατα του κόσμου τούτου,αθάνατο να γίνει στη σκέψη των ανθρώπων εδώ εκεί και παραπέρα.
20/8/16
Θα πει να γελάς,να αγαπάς,να μη μπορείς να ανασάνεις, αν δεν έχεις σχέδια στο μυαλό σου,
να ζεις για τη στιγμή που πραγματοποιείς τα όνειρά σου,να μη σε νοιάζει που ο χρόνος περνά, γιατί τον χρόνο τον εννοείς αλλιώς.
Ποιητής θα πει να χαίρεσαι το κάθε καρδιοχτύπι σου,κάθε φουρτούνα και θαλασσοταραχή,γιατί εκεί επάνω φανέρωσες το μέγεθός σου,με τη σκέψη σου έκανες άλματα,με την αγάπη λίγων και καλών προχώρησες σε σκοτάδια...Θησέας κι αυτοί η Αριάδνη σου,το λόγια τους ο μίτος σου...
Ποιητής θα πει να στενεύεσαι σε κάποιες λέξεις,να πασχίζεις να βρεις τις κατάλληλες για να τους δώσεις το χρώμα,το νόημα,το σκοπό στο χαρτί σου,θα πει μουτζούρα και τσαλάκωμα,γράψιμο σε χαρτοπετσέτα,στο χέρι,θα πει να ξυπνάς κάθιδρος και να γράφεις ό,τι σε έκανε στον ύπνο να πετάς,έκανε την ψυχή σου να ίπταται πάνω απ'τα σκεπάσματα και πάνω κι από τη στέγη του ίδιου σου του σπιτιού.
Ποιητής θα πει να αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου τους πάντες και τα πάντα,να πιάνεις με μια ρουφηξιά αέρα όλο το οξυγόνο που μπορείς κι ακόμα κι άλλο να φτιάχνεις με τη φαντασία σου,θα πει να ταξιδεύεις εκεί που τα πόδια δε μπορούν να σε πάνε,θα πει να πλάθεις νέες έννοιες και μορφές σε ό,τι μέχρι τώρα ήταν με κάποιο τρόπο αδιάφορο,μικρό κείτονταν,ίσως σκονισμένο,σε κάποιο χρονοντούλαπο...
Κι εσύ το βρήκες,το ανέσυρες,το χάιδεψες με τις λέξεις σου, το έντυσες με το νου σου χιλιάδες χρώματα,του φόρεσες αρώματα της θάλασσας και του ωκεανού κι απάνω σε σχεδία τ'απίθωσες να ταξιδέψει ως τα πέρατα του κόσμου τούτου,αθάνατο να γίνει στη σκέψη των ανθρώπων εδώ εκεί και παραπέρα.
20/8/16
