Για τη Μελίνα!

Τι παρουσία δοξασμένη!

Όνειρο και φως μες στην οικουμένη!

Ποια Ελλάδα γέννησες,

Ποια Ελλάδα ανάστησες

Μελίνα αγαπημένη!

Έγινες ένα με το φως

Κι ο Χάρος είναι πια τυφλός.

Ποιος θα μπορέσει να σε πάρει

Χωρίς κι αυτόν να συνεπάρεις;

Δε θα μπορούσαμε να πούμε

Πόσο πάντα θα σ’ αγαπούμε,

Θα είσαι πάντα ζωντανή,

Μέσα στη νύχτα μια χαραυγή.

Γεννήθηκες απ’ την Ελλάδα,

Όλη αέρας, φως, νερό,

Μα τώρα πια στον Παρθενώνα

Θα έρχομαι να σου μιλώ.

 

Για τη Μελίνα(8/3/1994)