Γυμνή ψυχή σε κύματα θολά,
πώς ταξιδεύεις μέσα στου καιρού τα βάθη,
τον πόνο σου να απαλύνεις δε μπορείς,
κλείσε τα μάτια για να μην τον δεις.
Κι άμα φανεί στο δάκρυ σου η αγάπη,
το όνομά της όταν θα ζητήσεις,
ρούχο μεταξωτό βάλ' της στα μάτια
για να τη ντύσεις.
Να μη ρωτήσεις από πού εφάνη,
αφρούς κι αλμύρα να εμπιστευτείς,
κι όταν στ' ακρογιάλι θα σε βγάλει
τα χέρια της να σκύψεις ν' ασπαστείς.
πώς ταξιδεύεις μέσα στου καιρού τα βάθη,
τον πόνο σου να απαλύνεις δε μπορείς,
κλείσε τα μάτια για να μην τον δεις.
Κι άμα φανεί στο δάκρυ σου η αγάπη,
το όνομά της όταν θα ζητήσεις,
ρούχο μεταξωτό βάλ' της στα μάτια
για να τη ντύσεις.
Να μη ρωτήσεις από πού εφάνη,
αφρούς κι αλμύρα να εμπιστευτείς,
κι όταν στ' ακρογιάλι θα σε βγάλει
τα χέρια της να σκύψεις ν' ασπαστείς.
