Άτιτλο

Άνοιξη λουσμένη φως από τις ηλιαχτίδες που πετούν,
οπτασία κι ύπαρξη απ' τα μάτια που δάκρυα και κεραυνούς πετούν,
πες μου πού πας, πού ταξιδεύεις στο ξάγναντο;
Η θάλασσα ηρέμησε, η ορμή καταλάγιασε,
είσαι φευγάτη από καιρό,
πώς να σ' αντικρίσω και τι να σου πω,
κάτι περιμένεις και πώς να' βρω σιγουριά να στη δώσω;
-Η σιγουριά ανήκει στους νικητές.
-Η δύναμη όμως ταιριάζει στους χαμένους.
Και τι να σου πω τώρα πια;
Η ξιφολόγχη είναι έτοιμη να χτυπήσει ακτίνες,
μπορεί και ν' αναστήσει νεκρούς.
Περίεργο πράγμα η μουσική!
Πώς να την πλάθεις στο νου σου χωρίς όργανα!
Εσύ είσαι η καλύτερη ορχήστρα, ο άγνωστος νικητής,
που χαίρεσαι γι' αυτό που έκανες κρυφά απ'όλους.

Σκέψεις κάνουν ισορροπία στο σκοινί.
Θα τις ξεχάσω, μα πάντα θα ξέρω πως υπήρχαν κι αυτές.

30/6/93

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ