Η επόμενη μέρα
-Ήμουν και σήμερα στα ερείπια του σπιτιού μας, κύριε Ανάργυρε. Προσπάθησα να βρω κάτι γερό, κάτι που να ξέφυγε από την καταστροφική πυρκαγιά, αλλά δε βρήκα. Ευτυχώς που σωθήκαμε, τα παιδιά, η Καίτη, εγώ.
-Ασφάλεια είχε το σπίτι σας;
-Ναι. Συνηθίζεται στα σπίτια που χτίστηκαν με δάνειο. Έχουμε επικοινωνήσει ήδη με την ασφαλιστική εταιρεία, μας δίνει ένα καλό ποσό, γύρω στις 100.000 ευρώ, όμως πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, δε μπορούμε να μένουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα φιλοξενούμενοι στον ξάδερφό μου.
-Ναι, σίγουρα. Ευτυχώς που γλιτώσατε, αυτό να έχεις στον νου σου, παλικάρι μου. Σκέψου πόσα θύματα θρηνήσαμε στο Μάτι, όσο θυμάμαι τους ανθρώπους που δεν πρόλαβαν να φύγουν ή εκείνους που δεν έβρισκαν δρόμο ανάμεσα στις φλόγες σφίγγεται η ψυχή μου. Και τα ζώα, ανυπεράσπιστα κάηκαν στον τόπο κατοικίας τους.
- Οι εικόνες που αντίκρισα ήταν εικόνες βιβλικής καταστροφής. Τα δέντρα που κάηκαν, αναρωτήθηκαν οι εμπρηστές, πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να ξαναγίνουν εκείνο το πράσινο τοπίο που θυμόμαστε όλοι;
-Εκείνες οι βόλτες κάτω από τα πανύψηλα δέντρα, πόσο μου λείπουν ήδη! Όμως για ένα πράγμα συγκινήθηκα, Βασίλη μου, για τους πυροσβέστες, τους διασώστες και τους απλούς ανθρώπους που έτρεξαν να βοηθήσουν, με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους.Η επόμενη μέρα μας θέλει δυνατούς και αλληλέγγυους!
Μαρία Σταθουλοπούλου
(Άσκηση 200 λέξεων με συγκεκριμένο τίτλο)
