Αυτοί που τα'βαλαν με τον θάνατο...

Όλοι τον ξέρουν.
Άλλοι τον περίμεναν,άλλοι όχι.
Όλοι θα τον συναντήσουμε.
Μερικοί τον ξεγελάσαμε και το κάνουμε καθημερινά.
Κρυφτό παίζουμε,τον Διγενή σκεφτόμαστε στα μαρμαρένια αλώνια,
σίδερο στο κορμί μας,φωτιά στη σκέψη,
τη γλύκα φυλάμε στην καρδιά,
του κόσμου τα πιο ακριβά, σε μυστικό κήπο τα κρύβουμε,
μάτια σπάνια,πολύτιμα μονάχα για να δουν,της ψυχής τ'αφανέρωτα εκείνοι να αντικρίσουν.

Πόσο την ευκολία του χάους διαλέγουν μερικοί,
πόσο την τέχνη του ψέματος εξασκούν με ακρίβεια...
πόσο τη δυσκολία της ομορφιάς,την ακριβή δημιουργία παλεύουν άλλοι...

Πόσο μακριά οι ακριβοί βρίσκονται από αυτό,
πόσο το τρέμει το είναι τους το εύκολο,το σάπιο,το σαθρό.

Πόσο,ακόμη,το θάνατο που φοβούνται,ξέρουν να τον κατασκευάζουν,να τον εμπορεύονται...
Πόσο μακριά τους είμαστε κάποιοι...
"a million miles away"...

Πόση ζωή λαχταρούμε,πόση να δημιουργήσουμε,πόση να γευτούμε,πόση να διατηρήσουμε,πόση να κοινωνήσουμε!!!
Πόσο τα μάτια μας λάμπουν και ρουφούν αχόρταγα την κάθε στάλα της!!!
Αυτή είναι η ύψιστη μορφή τέχνης!!!

8/8/2016
10:45 π.μ.