Η σούπα
Αχ, είναι μια εποχή τόσο χορτάτη
Από χρώματα κι αισθήματα παράφορα
Ερωτικά κι αντιερωτικά!
Όλα σ’ ένα καζάνι βράζουν,
Ω, τι σούπα Χριστέ μου!
Το αστεράκι
Αστεράκι μου μικρό, πού 'σουνα τόσον καιρό; Στους ουρανούς,στα κύματα, στα πέλαγα τ' απέραντα; Το ΄ξερες;Σε περίμενα μερόνυχτα ολόκληρα να σ' έκρυβα στην παλάμη μου, στης προσευχής το δάκρυ μου. Και τώρα,ορίστε,μεγαλώνεις... φρέσκο, ολόδροσο λουλούδι της μαμάς ξεπεταρούδι, με μαλλάκια απαλά, μεταξένια, μακριά, δαχτυλάκια μου μικρά, ποδαράκια μου ψηλά, που τρέχετε όλο χαρά στης μαμάς την αγκαλιά! 1/8/2020
