Αναρτήσεις

Εικόνα
  ΕΡΩΤΑΝΘΟΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Πρόσωπα: Δήμος, 17 ετών Μέλπω, 17 ετών Κύριος Γιάννης, πατέρας του Δήμου, 60 ετών Κυρία Γεωργία, μητέρα του Δήμου, 55 ετών Λάμπρος, 20 ετών Κύριος Αργύρης, πατέρας Μέλπως, 65 ετών Κυρία Φωτεινή, μητέρα Μέλπως, 62 ετών ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ (Ο Δήμος βρίσκεται στην κουζίνα του σπιτιού με τον πατέρα του, κύριο Γιάννη, την ώρα του φαγητού. Μαζί τους είναι και η κυρία Γεωργία.Βάζει φαγητό στα πιάτα και κάθεται μαζί τους για φαγητό. Συζητούν για τις επιδόσεις του στα μαθήματα και εκφράζουν τα συναισθήματά τους για τους στόχους του Δήμου. Ο Δήμος νιώθει ένοχος που κουράζονται και θέλει να τους βοηθήσει). Κύριος Γ ιάννης: Δε μου είπες, Δήμο, όλα καλά με το σχολείο; (τρώγοντας τη σούπα) . Δήμος: Ναι, περίφημα. Στο χθεσινό τεστ στη Φυσική πήρα Άριστα. Δεν είχα κανένα λάθος. Κύριος Γιάννης: Μπράβο, Δήμο μου. Νομίζω πως τελικά θα καταφέρεις να πετύχεις στην Ιατρική. Κυρία Γεωργία: Φαντάζε...
Εικόνα
  Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που μου ζητήθηκε στο ταξίδι σπουδών που μόλις ολοκλήρωσα, ήταν και μια διασκευή στην τελευταία σκηνή του διάσημου έργου του Σάμιουελ Μπέκετ "Περιμένοντας τον Γκοντό". Την υπόθεση του έργου θα τη βρείτε εύκολα, σας παραθέτω το δικό μου κείμενο, ελπίζοντας να το βρείτε διασκεδαστικό. Σίγουρα θα σας κάνει να σκεφτείτε πολλά. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ: Έτσι όπως καθόμαστε εδώ και περιμένουμε τον Γκοντό σκέφτομαι... ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: Τι σκέφτεσαι; Εγώ νύσταξα.(βγάζει τις αρβύλες του και γέρνει κουρασμένος στο πλάι) ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ: Σκέφτομαι να πάμε αύριο να βρούμε εμείς τον Γκοντό. Ε, με άκουσες; (τον σκουντάει, εκείνος δεν ανταποκρίνεται. Του πετάει την αρβύλα.) ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: Ωχ! Το κεφάλι μου, τι σου έφταιξα ο καημένος; ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ: Να μάθεις να με προσέχεις!Λοιπόν, για πες, συμφωνείς; ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: Για ποιο πράγμα; ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ: Να πάμε εμείς στον Γ...
  Μια ακόμη ιστορία, που αποτελεί σενάριο για τηλεταινία. Η υπόθεσή του θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρουσα, επίκαιρη, μια ιστορία με ανθρώπους της διπλανής πόρτας.                                                           Τίτλος: “ Άσπονδοι φίλοι” Ο κύριος Ισίδωρος είναι συνταξιούχος και χήρος με 2 μεγάλα παιδιά στην Ολλανδία. Ζει μόνος στο μικρό του διαμέρισμα στην Κυψέλη. Κάθε απόγευμα βγαίνει και πηγαίνει στο μικρό καφενεδάκι κοντά στο σπίτι του. Πίνει τον καφέ του και τρώει το λουκούμι που τον συνοδεύει. Παίζει τάβλι με τους φίλους του. Ο μόνος με τον οποίο δεν τα πηγαίνει καλά και μαλώνει συνεχώς, είναι ο κυρ Αναστάσης, γεροντοπαλίκαρο και αρκετά παράξενος. Μένει στο διπλανό σπίτι. Τσακώνονται για τα πολιτικ...
Εικόνα
  Αξιωθήκαμε... Να πάμε σε δυο Επιταφίους, Να βάλουμε δύο στεφάνια με λουλούδια στους δικούς μας ανθρώπους Αξιωθήκαμε να ενώσουμε τον πόνο μας με τόσων άλλων, Μα και να κοιτάξουμε με συντριβή την Παναγία, Να καταλάβουμε τον πόνο της που δε μπορούμε να τον φτάσουμε, Μόνο το χέρι της το απαλό θελήσαμε να ασπαστουμε,  σκέπη μας και προσκέφαλο στις δύσκολες στιγμές μας, Τον γιο της που σταυρώσαμε θελήσαμε να δούμε,  πάνω σε άνθη μοσχοβολιστά Κείτεται το κορμί του Κι αξιωθήκαμε να έχουμε την ευκαιρία Να δώσουμε συγχώρεση να λάβουμε ευλογία. Να πούμε Δόξα σοι ο Θεός για όλα.   14/4/2023   Προς έκδοση