Διάλογος
Θα με βρίσκεις πάντα στην ένωση και στην τομή των διαφορετικών υφών και ταχυτήτων, στο σιγανό ψιχάλισμα στης ψυχής, στη δρόσο του μυαλού, στη διάθεση για αλλαγή... πάντα να αψηφώ τον κρότο της δύναμης, του κομπασμού τον θόρυβο, σκύβοντας πάνω στους μέρμηγκες και συγχωρώντας τους το μέγεθος, μα και υμνώντας τη θέληση. Κι άμα μου βρεις έναν καθρέφτη, το είδωλό μου θα μοιάζει με κείνη την καμπουριαστή γιαγιά που περπατεί στους ώμους κουβαλώντας όσα της έλαχε απ' τη ζωή. Κι όμως,για δες εκείνο το χαμόγελο που κάνει τις ρυτίδες τόσο να διαφέρουν από του μίζερου,δυστυχισμένου, χαμένου στην άρνηση. 21/9/2019