Ιδέα Γραφής

L' homme,bien qu' il ait pu atteindre les etoiles,il n' a pas su mettre de l' ordre sur la terre. Qu' est-il devenu des luttes acharnees,du sang qui a ete repandu au cours des siecles? A notre voi-sinage,des jeunes comme nous, on les tue; on ecrase la vie et la dignite humaine,on violele droit immuable de la liberte; on doute de l'identite de Macedonie,une region grecque depuiw des ciecles les plus anciens.Ailleurs,la couleur de la peau et l'origine,provoquent des confrontations dangeureuses et a l' aube du 21e siecle la plupart du monde vit sous un regime d' oppression,de pauvrete,des millieurs d' enfants meurent de faim,tandis que notre planete suffoque de l' imprudence humaine.  Nous nous demandons; Pourquoi donc les paroles d'Antigone n'ont pas encore ete realisees? Comment fonctionne la Democratie dans le monde,pour qu' elle puisse tolerer de telles injustices? Elle n' a fait aucun progres depuis les 2.500 ans qu...

Είναι από εκείνες τις ηλιόλουστες μέρες που η ατμόσφαιρα είναι ζεστή κι αυτό περνά ως μέσα στις φυλλωσιές της καρδιάς σου. Στο φανάρι που στέκομαι και χαζεύω το κόκκινο ώσπου να γίνει πράσινο,χαμογελώ αφηρημένα... στο νου μου αντηχούν ακόμη τα γέλια και η φασαρία της τάξης,ο ενθουσιασμός των παιδιών γιατί δέχτηκαν απρόσμενα ένα δώρο από τις συμμαθήτριές τους...το ταγκό της Νεφέλης στο μεταλόφωνο μας μάγεψε😀...άρχισαν κατόπιν οι παραγγελίες...όσα η στιγμή γεννά και αμετάκλητα  παίρνει μαζί της,η μνήμη τα βάζει σε χρυσοσκάλιστο θρονί και τ' απιθώνει εμπρός σου να τα βλέπεις σαν θα το νιώσεις ανάγκη. Γυρίζω ασυναίσθητα το κεφάλι.Μες στο Γραφείο Τελετών ο ιδιοκτήτης με κοιτάζει σα να ρωτά,τι να σκέφτομαι,πού βρίσκω τη διάθεση να χαμογελώ. Σκέφτομαι τότε πόση ενέργεια παίρνω από αυτό που κάνω,πόσο ωραία νιώθω να γίνομαι μέρος της γιορτινής ατμόσφαιρας της τάξης. Το φανάρι ανάβει πράσινο...συνεχίζω... 12/11/2015

Την ώρα που κοιμάται ο άγγελός μου,τώρα που η ψυχή μας γαληνεύει, το όνειρο που θα σκεφτεί κανείς να βγει εμπρός του, σαν ήλιος ολοφώτεινος να συντροφεύει το διάβα στη ζωή του κι απ' άκρη σ' άκρη, χρυσόσκονη να σκορπίζει απλόχερα, τη μαγεία της ελπίδας σε κάθε μονοπάτι της. Μία ανάσα να φυσήξω να σου χαϊδεψει τα μαλλιά, του αγγέλου σου το άνοιγμα των φτερών θα δροσίσει το μέτωπό σου κι ευθύς χαμόγελο θα ζωγραφίσει στο πρόσωπό σου. Χρόνια πολλά μωρό μου γλυκό,η μαμά.