Ιδέα Γραφής

Το τραπέζι Θέλω να κάνω ένα τραπέζι. Να' χω του κόσμου όλα τα καλά φρούτα, γλυκόπιοτα κρασιά, ψητά, γλυκά, ψωμί... και καλεσμένους διαλεχτούς, να κάθονται αρχοντικά με πλουμιστά τα ρούχα τους σ' ωραία καθίσματα, σκαλιστά. Αντίκρυ τους να στέκονται χωρίς να το γνωρίζουν, σ' απόλυτη σιγή και στάση αναμονής οι νεκροί μας. Έναν τον βλέπω καθαρά, κάθεται σταυροπόδι. Στο χέρι το δεξί το τσιγάρο να ακουμπά στο γόνατο, να παρατηρεί τους καθήμενους, τη συνομιλία τους, τις κινήσεις του προσώπου τους και ξέρει πότε αλήθεια βγαίνει από το στόμα τους και πότε ψέμα. Κι ύστερα σηκώνεται , μου γνέφει να είμαι σιωπηλή, και με το χέρι του μου λέει: "άστους και μην ασχοληθείς"  Παίρνει μετά λίγο κρασί, το σηκώνει με το βλέμμα του στα μάτια μου  "Στην υγειά σου" λέει κι εξαφανίζεται. Κι όπως συμβούλεψε, τους άφησα όλους να μιλάνε, χωρίς να μπαίνω στη συζήτηση. Ήμουν ήδη πολύ μακριά τους, δεν τους άκουγα.   Σηκώθηκα έπειτα και βγήκα στον καθαρό αέρα. 30/12/2021